നോവുകളാകുന്ന കാര്മേഘങ്ങള് മനസിന്റെ നഭസ്സില് ഇരുള് മൂടുമ്പോള് അതിനുള്ളിലെവിടെയോ വിരിയുന്ന മഴവില്ലാണ് നിനവുകള്.
Popular Posts
-
ഞാന് ദുശകുനമെന്നവര് വിധിച്ചു. എന്നെ അവജ്ഞയുടെ ചിഹ്നമായവര് വരച്ചു. പുച്ചിച്ചു തള്ളാന് അവരെന്റെ പേരുചൊല്ലി വിളിച്ചു. പക്ഷെ അവരോര്ത്തില്...
-
തുടിക്കുന്ന ഹൃത്തില് നിന്നും തുളുമ്പാന് കൊതിചോരെന് മോഹങ്ങളെ.... നിങ്ങള്ക്കായി മാത്രം വിരുന്നെത്തിയ വസന്തങ്ങളും, ശിശിരങ്ങളും ഇനി- ഏതോ ഓര്...
-
തണലാണ് ഞാന് തിരഞ്ഞത്. പക്ഷെ കണ്ടത്, വെയിലില് ഉരുകുന്നവരെമാത്രം. അവര്ക്കു മുകളില് തണലായ് സ്വയം മാറുമ്പോഴും, തണല് തന്നെയാണ് ഞാന് തിരഞ്ഞ...
-
അവര്ക്കു സ്വര്ഗമണയുവാന്; എനിക്കു ഞാന് നരകമൊരുക്കി. അവര്ക്കു തണലേകാന് - ഞാനെന്റെ സൂര്യനെ കടലിന്റെ ഗര്ഭത്തിലാഴ്ത്തി ക്രൂരമായ സ്നേഹം കൊണ്ടവ...
14 comments:
കാര്യങ്ങൽ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ആണേലും വെടുപ്പും വൃത്തിയും വേണെൽ അവൾ തന്നെ വേണം
ഈയിടെയായി ചൂലെന്നെ പൈന്തുടരുകയാണെന്നു തോന്നുന്നു.
ഏതായലും നന്നായിരിക്കുന്നു ഈ ആത്മഭാഷണം.
ചൂലിനേപ്പറ്റി ഇവിടെ പറയുന്നതു നോക്കൂ.
ലാപുട
:)
ishtayi...
ഈ പറഞ്ഞവരെ അടിച്ചോടിക്കാനും എന്നെ ഉപകരിക്കും--
ചൂല്.
ചൂലിനുമുണ്ടൊരു ആത്മാവുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്.... ! എണ്റ്റെ 'ഇടം മാറുമ്പോള്' എന്ന കവിതയില് ഞാന് ചൂലിനെക്കുറിച്ചെഴുതിയിട്ടൂണ്ട്.
pazhampaatt.blogspot.com/ നോക്കുമല്ലോ.
ചൂല് ഒരു ബിംബമാണോ
അനിത,
മനുഷ്യജീവിതത്തോട് അടുത്തു നില്ക്കുന്ന വരികള്..!!
അവരെക്കൊണ്ടു ഇതെല്ലാം പറയിച്ചത്
മനസിലെ ചവറുകള് വൃത്തിയാക്കാന്
എനിക്ക് കഴിവില്ലാത്തത് കൊണ്ടാണെന്ന്!!
ആശംസകള്...!!!
ഈ ചിന്ത നന്നായി
ചൂലില് ഒതുക്കിനിര്ത്തണ്ട
കവിതകള് നന്നായിരിക്കുന്നു,
വീണ്ടും അക്ഷരങ്ങള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും നേരുന്നു.
http://thabarakrahman.blogspot.com/
apaaram!
ആശംസകൾ.
കലക്കി!
nice.
Post a Comment