നോവുകളാകുന്ന കാര്മേഘങ്ങള് മനസിന്റെ നഭസ്സില് ഇരുള് മൂടുമ്പോള് അതിനുള്ളിലെവിടെയോ വിരിയുന്ന മഴവില്ലാണ് നിനവുകള്.
Popular Posts
-
ഞാന് ദുശകുനമെന്നവര് വിധിച്ചു. എന്നെ അവജ്ഞയുടെ ചിഹ്നമായവര് വരച്ചു. പുച്ചിച്ചു തള്ളാന് അവരെന്റെ പേരുചൊല്ലി വിളിച്ചു. പക്ഷെ അവരോര്ത്തില്...
-
അന്നു നീ എന്നോട് പറഞ്ഞു; നീ ഇല്ലാതെ എനിക്കെന്തു ജീവിതം !!! അത് പ്രണയത്തിന്റെ വസന്തം. ഇന്നു നീ എന്നോട് ചോദിക്കുന്നു - നിന്റെ കൂടെ എങ്ങനെ ജീവി...
-
തണലാണ് ഞാന് തിരഞ്ഞത്. പക്ഷെ കണ്ടത്, വെയിലില് ഉരുകുന്നവരെമാത്രം. അവര്ക്കു മുകളില് തണലായ് സ്വയം മാറുമ്പോഴും, തണല് തന്നെയാണ് ഞാന് തിരഞ്ഞ...

0 comments:
Post a Comment